womanbeauty

زود انزالی چیست؟

انزال زودرس (PME) نشان دهنده یک اختلال رایج جنسی است و با تأثیر منفی بر کیفیت زندگی و روابط زناشویی همراه است. شواهد اخیر نشان می دهد که ترامادول برای جلوگیری و درمان زود انزالی تا حدی موثر است. مروری بر ادبیات مقاله‌های مجلات منتشر شده بین ژانویه 2000 و ژوئیه 2014 انجام شد که با کلمات کلیدی "ترامادول" و "انزال زودرس" مطابقت داشتند. IELT به عنوان نتیجه اولیه در هر یک از مقالات بررسی شده برای اثربخشی استفاده شد.

در این تحقیقات مشخص شد که ترامادول در دوز های درخواستی در افزایش طول IELT در مردان با درجات مختلف PE موثر است و رضایت بیمار را بهبود می بخشد. ترامادول به طور کلی به خوبی تحمل می شد، به ویژه در بین کسانی که دوزهای 25 و 50 میلی گرمی مصرف می کردند. اگرچه خطر وابستگی به ترامادول وجود دارد، اما این اتفاقات نادر هستند، به ویژه در دوزهای پایین که به طور متناوب مصرف می شوند. در نتیجه، ترامادول یک درمان خوراکی موثر برای زودانزالی است که به طور کلی ایمن و قابل تحمل است. 

تحقیقات انجام شده بر روی تاثیر ترامادول بر روی زود انزالی

تحقیقی با استفاده از پایگاه‌های داده‌های MEDLINE-PubMed، EBSCO-Academic Search Complete و Wolters Kluwer-LAW Journal انجام شد. تمام مقالات مجلات منتشر شده بین ژانویه 2000 و ژوئیه 2014 که با کلمات کلیدی "ترامادول" و "انزال زودرس" مطابقت داشتند، غربالگری شدند، سپس جستجو به صورت دستی ارجاع داده شد تا مقالات تکراری حذف شوند. از این فهرست، ما سپس چکیده ها و دست نوشته ها را برای ارتباط در پرداختن به سوال اصلی اثربخشی ترامادول در درمان زود انزالی مرور کردیم. شایان ذکر است که ما معتبرترین مقالات را جمع آوری کردیم. 

در نهایت 39 مقاله کامل برای غربالگری تولید شد. پس از اعمال معیارهای ورودی/خروجی، 8 مقاله مرتبط را شناسایی کردیم تا در بررسی خود لحاظ کنیم. جدول 1 طرح ها و ویژگی های مطالعه را برجسته می کند. طرح‌های مطالعه همگی آینده‌نگر بودند، پنج طرح شامل تصادفی‌سازی و همه به جز یکی دارای بازوی دارونما بودند. مدت زمان درمان از 3 تا 24 هفته متغیر بود. دوز مصرفی بین 25 تا 100 میلی گرم بود و بسته به مطالعه با دوز روزانه یا بر اساس تقاضا ارزیابی شد. همچنین تنوع در طرح مطالعه با توجه به نحوه تعریف PE و شدت بیماری پایه وجود داشت. همانطور که در جدول 2 اشاره شد، اکثر مطالعات از DSM-IV-TR برای تعریف انزال زودرس استفاده کردند. 

مواد و متد آزمایشی برای بررسی تاثیر ترامادول بر روی زود انزالی

پس از اخذ تاییدیه کمیته اخلاق محلی، یک کارآزمایی بالینی از مارس تا ژوئیه 2011 بر روی بیماران سرپایی از کلینیک روانی-جنسی، بخش روانپزشکی در بیمارستان نهرو، کالج پزشکی BRD، گوراخ پور، UP انجام شد.

بیمارانی که دارای معیارهای زیر بودند وارد مطالعه شدند

• 20-45 سال سن

• افراد سالم (با بیماری های جسمی عمده مانند دیابت نوع 2، فشار خون بالا، بیماری های مقاربتی یا بیماری های روانی)

• افرادی که داروهایی مانند بنزودیازپین ها، داروهای تسکین دهنده اضطراب، داروهای خواب آور را مصرف نمیکنند

• کسانی که در یک رابطه عاطفی پایدار باشند

• عدم استفاده از روش های جلوگیری از بارداری مانع

• استفاده سختگیرانه از کرنومتر در هنگام رابطه جنسی (به بیماران آموزش داده شد که چگونه از کرنومتر در تلفن همراه خود استفاده کنند)

به کلیه شرکت کنندگان اطلاع داده شد و رضایت نامه کتبی گرفته شد. همه مردان دگرجنسگرا بودند. فعال جنسی؛ در یک رابطه جنسی مداوم، پایدار و حداقل به مدت 3 ماه؛ و هیچ اختلال جنسی دیگری از جمله اختلال نعوظ (ED) که توسط پرسشنامه شاخص بین المللی عملکرد نعوظ تعیین شده بود، نداشت. بیماران مبتلا به بیماری های مزمن روانپزشکی یا سیستمیک، مانند دیابت، با فشار خون بالا، با سوء مصرف الکل یا مواد، یا افرادی که از هر دارویی استفاده می کردند از مطالعه حذف شدند. آزمایش ادرار به طور معمول برای حذف عفونت های ادراری انجام شد.

معیارهای IELT، DSM-IV TR و ابزار تشخیصی انزال زودرس برای ارزیابی زود انزالی قبل و بعد از درمان استفاده شد. آیلتس قبل و بعد از درمان با استفاده از کرونومتر در دستان شریک رابطه محاسبه شد. بیمارانی که از استفاده دقیق از کرونومتر در حین رابطه جنسی پیروی نکردند، شریک جنسی خود را تغییر دادند یا شریکشان با شرکت در مطالعه موافقت نکرد و بیمارانی که عوارض جانبی ترامادول را تحمل نکردند از مطالعه حذف شدند. همه بیماران نامه های رضایت آگاهانه را امضا کردند.

در مجموع 60 بیمار به طور تصادفی در دو گروه 30 نفری قرار گرفتند. به بیماران گروه A روزانه 100 میلی گرم ترامادول به مدت 4 هفته و سپس در صورت درخواست هر 2 یا 8 ساعت قبل از تماس جنسی برای 4 هفته بعد داده شد. به بیماران گروه B به مدت 4 هفته یک قرص دارونما داده شد و سپس 2 یا 8 ساعت قبل از تماس جنسی به مدت 4 هفته بعد یک دارونما در صورت درخواست دریافت کردند.

به افراد مورد ازمایش دستور داده شد که داروی مورد مطالعه را 2 تا 8 ساعت قبل از برقراری رابطه واژینال، با فاصله بین رویدادهای مقاربتی حداقل 20 ساعت مصرف کنند تا از شستشوی دارو و تأثیر آن اطمینان حاصل شود. به شرکای زن آموزش داده شد که با استفاده از کرونومتر (برنامه کرونومتر تلفن همراه) و ثبت زمان در دفترچه یادداشت مطالعه، آزمون IELT را برای هر رویداد زمان بندی کنند. 

آزمودنی ها بعد از هفته های 4 و 8 مورد ارزیابی قرار گرفتند و نمره IELT، مشخصات انزال زودرس (PEP)، علائم حیاتی و عوارض جانبی آنها ثبت شد. بیماران از نظر میانگین رابطه جنسی در هفته و میزان رضایت از تجویز دارو (روزانه در مقابل پراکنده) مورد بازجویی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمون های توصیفی و استنباط داده ها با استفاده از آزمون t-test تجزیه و تحلیل شد. 

میانگین سنی گروه ها مشابه بود: در گروه ترامادول 37.5 سال (محدوده 28-45) و 38.3 سال (محدوده 28-45) و دارونما. اکثریت شرکت کنندگان (90 درصد (54 از 60)) متاهل بودند.

فراوانی آمیزش جنسی و ویژگی های PE در جدول 1 نشان داده شده است. اکثر افراد (68.3٪ (41 از 60)) PE مادام العمر داشتند. 71.6 درصد از مردان زمان انزال را در مدت کوتاهی پس از دخول، 18.3 درصد مردان زمان انزال در هنگام دخول، 3.3 درصد مردان زمان انزال با تحریک بسیار کم و 6.6 درصد مردان زمان انزال قبل از دخول را گزارش کردند. 55 درصد (33 از 60) مرد، 2 تا 3 بار در هفته (60 درصد در گروه ترامادول و 50 درصد در گروه دارونما) رابطه جنسی داشتند.

مکانیسم عمل ترامادول

ترامادول یک قرص مسکن با اثر مرکزی با دو مکانیسم اثر اولیه است. یک انانتیومر به عنوان آگونیست گیرنده های مو مخدر عمل می کند و دیگری بازجذب نوراپی نفرین و سروتونین (5-HT) را مهار می کند. اگرچه هنوز درک کاملی از این موضوع وجود ندارد. چگونه ترامادول PE را بهبود می بخشد، شواهد نشان می دهد که هر یک از اقدامات دارویی نقش مستقلی دارند.

10 اول، عملکرد غیرافیونی مسیرهای مهاری را فعال می کند که بازجذب نوراپی نفرین و سروتونین را مختل می کند و بنابراین انزال را به روشی مشابه آنچه در SSRI مشاهده می شود به تاخیر می اندازد. ثانیاً، در مدل‌های حیوانی، مؤلفه تریاک ضد درد نشان داده شده است که هم هدایت حرکتی و هم هدایت حسی را در نخاع سرکوب می‌کند بنابراین اثرات بی‌حسی بر روی اعصاب محیطی ایجاد می‌کند که به سرکوب ورودی تحریکی کمک می‌کند و باعث انزال می‌شود.

 منبع